به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، بزرگ‌ترین تولید‌کننده تجهیزات نفتی خاورمیانه است. عقب افتادن چندین ماه حقوق پرسنل فنی کارخانه، که مجبور به تجمع‌شان کرد، از تیرماه شروع شد. بختیاری، فرماندار اراک هم در پی تجمع تیرماه کارگران آذرآب به جمع‌شان رفت و آرام‌شان کرد.
«سختی زیادی تحمل کرده‌اید. خبر دارم که به هر حال زندگی‌هایتان به سختی می‌گذرد. از طرفی طلب دارید و باید طلب‌هایتان پرداخت شود. ما قطعا با مسئولان شرکت صحبت خواهیم کرد. بجد هم صحبت خواهیم کرد و حتما باید اینها نسبت به پرداخت حقوق شما متعهد شوند.»
تجمع پرسنل فنی و کارگران آذرآب اما در پی نتیجه گرفتن وعده‌ها، در شهریورماه بیشتر شد و هپکویی‌ها هم با آنها همراه شدند. در پی ایجاد بی‌نظمی در عبور و مرور کمربندی اراک، مدیرعامل آذرآب بازداشت شده است. با تایید نیروی انتظامی، دادستانی اراک هم در حال رسیدگی به موضوع بازداشت مدیرعامل آذرآب، البته به دور از پیگیری‌های رسانه‌ای است. اما چرا بزرگ‌ترین تولید‌کننده تجهیزات نفتی آذرآب، به این حال و روز افتاده است. محمدرضا حاجی‌پور، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی درخصوص وضعیت حقوق کارگران و اینکه چرا این دو شرکت بزرگ به این روز افتاده‌اند، می‌گوید: «مقرر شد پس از برگزاری مجمع و انتخاب مدیرعامل، بدهی‌های شرکت آذرآب در بخش تامین اجتماعی و مالیاتی تقسیط و زمینه ترخیص مواد اولیه موردنیاز شرکت بدون ضمانت بانکی فراهم شود. درخصوص شرکت هپکو هم مقرر شد سازمان خصوصی‌سازی تمام حقوق کارگران را ظرف یک هفته آینده پرداخت و بر سهامدار شرکت نظارت داشته باشد و از ثبت سفارش خرید تجهیزات راهسازی جلوگیری و واردات متوقف شود و قرارداد هپکو با سازمان همیاری شهرداری‌های وزارت کشور نیز تمدید شود. مجموعه‌های هپکو و آذرآب در زمینه تولید مشکلی ندارند، بلکه مشکلات این دو شرکت بیشتر به واردات و سوءمدیریت برمی‌گردد.»
درعین حال یکی از مهندسان بازنشسته آذرآب می‌گوید که حال و روز این روزهای آذرآب نتیجه مدیریت غلط است؛ «من مهندس بودم و اخیرا بازنشسته شده‌ام و 12 سال در دفتر مرکزی کار می‌کردم. کارگرهای آذرآب، کارگرهای معمولی نیستند. اصلا نظیرشان کمتر در ایران می‌توانید پیدا کنید. دوره‌های متعدد دیده‌اند. نیروگاه می‌سازند، پالایشگاه می‌سازند، توربین‌های آبی می‌سازند، توربین‌های بزرگ 250 مگابایتی می‌سازند. اینها واقعیت است. اشکال مدیریتی است. اشکال وزارت صنعت است که به آنان نمی‌رسد.»
سرنخ مشکل امروز اقتصاد کارخانه‌های آذرآب و هپکو به واردات غیرمنطقی برخی تجهیزات و ماشین‌آلات نیز می‌رسد. یکی از سهامداران عمده این کارخانه‌ها چند سال پیش گفته بود، به دلیل حمایت نشدن از صنعت ماشین‌آلات و ورود ماشین‌آلات دست دوم و چینی با تعرفه پنج درصد با کاهش یک‌سومی سرمایه مواجه شده بود. رمضان‌پور، رئیس اتحادیه ماشین‌آلات راهسازی سنگین اصفهان که از مشتریان شرکت هپکو و آذرآب بود، می‌گوید ماشین‌آلات وارداتی چین، رقیب خوبی برای تولید داخل نبودند؛ «واردات، رقیب بزرگی برای شرکت هپکو است، چراکه هرچند کیفیت محصول خارجی پایین‌تر بوده، ولی بالطبع قیمت پایین‌تری هم دارد و مصرف‌کننده داخلی در این تنگنای اقتصادی به سمت محصول خارجی می‌رود.»
البته چندی پیش حاجی‌پور، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی گفته بود که با وزارت صنعت صحبت شده تا از ورود ماشین‌آلات دست‌دوم جلوگیری شود، اما عملا این اتفاق نیفتاده است؛ «جلسه‌ای با سرقینی، معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارتخانه داشتیم. قبلا هم نامه‌ای را خدمت آقای وزیر نوشته بودیم درخصوص بحث ورود ماشین‌آلات دست‌دوم. ایشان هم این قول را به ما دادند که از طریق مجموعه معاونت امور معادن و صنایع معدنی پیگیر بحث ورود ماشین‌آلات فرسوده و دست‌دوم باشند یا واردات آنها ممنوع شود یا تعرفه بالایی برای اینگونه ماشین‌آلات در نظر بگیرند.»
ادعای حل مساله واردات ماشین‌آلات راهسازی به‌خصوص ماشین‌آلات دست‌دوم در حالی صورت می‌گیرد که فرنگیس خدادادی، معاون ارزیابی دفتر کیفیت کالاهای وارداتی و صادراتی، در بهمن سال گذشته طی نامه‌ای به مدیرکل دفتر واردات و صادرات سازمان توسعه تجارت ایران از موافقت سازمان استاندارد از شرایط واردات ماشین‌آلات مستعمل راهسازی به کشور بدون داشتن استاندارد اجباری، توسط سازمان توسعه تجارت خبر داد تا مسیر واردات هرچه بیشتر این محصولات هموارتر شود.
در این نامه آمده است: «لیست ارسالی کالاهای مستعمل مشمول موافقت کلی کمیسیون ماده یک به استحضار می‌رساند: 1- ردیف‌های 1، 2، 3، 6، 7، 8 شامل ماشین‌آلات تسطیح سطوح آسفالت، ماشین‌آلات تسطیح سطوح بتون، ریجر تراک، کامپکت تراک، ریچ استاکر، ماشین سنگزنی، دستگاه روکش و ترمیم آسفالت مشمول استاندارد اجباری جهت واردات نمی‌باشد.»عواملی همچون واگذاری‌های غیراصولی، واردات محصولات مشابه خارجی و عدم مدیریت مناسب روی اقتصاد کشور، حال و روز هپکو و آذرآب را اینگونه کرده که مجملی از حدیث مفصل صنعت کشور است. در هر صورت اوضاع امروز کارخانه‌های آذرآب و هپکوی اراک هشداری است برای تولید داخلی کشور که دود آن بیشتر از همه چشم کارگران را می‌سوزاند.