حمیدرضا اسکندری، خبرنگار گروه ورزش: لیگ بیستوسوم با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید اما هنوز حواشیاش ادامه دارد. سرخابیها بیشتر از اینکه بهدنبال ساختن تیمی قدرتمند برای حضور موفق در لیگ نخبگان باشند درصددند به هواداران خود ثابت کنند رقیب بیشتر از داوری سود برده است. در این میان کار به جایی رسید که مدیران دو باشگاه در برنامه تلویزیونی حسابی از خجالت یکدیگر در آمدند و هرچه دلشان خواست گفتند تا مثلا به هواداران تیمشان نشان دهند بهخاطر دفاع از حق آنهاست که این شکل صحبت میکنند. غافل از اینکه نه صحبتهای ضدونقیض سمیعی به دل نشست و نه درویش که با این همه سابقه بهقول خودش، لهجه همتای خود در باشگاه رقیب را به سخره گرفت. درواقع هر دو مدیر بازنده این مناظره بودند و با حرفهایشان فضای منفی حاکم بر فوتبال را آلودهتر کردند. برای اینکه نقدی مختصر بر فصل گذشته لیگ برتر داشته باشیم، دقایقی با فرزاد آشوبی همکلام شدیم. این مربی جوان در گفتوگو با «فرهیختگان» به نکات قابلتوجهی اشاره داشت که در ادامه میخوانید.
فصلی که گذشت را درمجموع چطور دیدید؟
از لحاظ فنی باید گفت که لیگ امسال تا حدی بهتر از فصول گذشته بود و یکی از مهمترین دلایلش این بود که مربیان جوان بیشتری را در این لیگ روی نیمکتها دیدیم. هرچند شرایط میتوانست خیلی بهتر از این باشد، چون پتانسیل آن را داریم که لیگ پویاتر و جذابتری داشته باشیم. از لحاظ رقابتی هم شرایط خوب بود و در نیم فصل دوم خیلی بهتر شد. از معدود دفعاتی بود که استقلال و پرسپولیس سایهبهسایه یکدیگر تا روز آخر و بهتر است بگوییم دقایق آخر لیگ رقابت هیجانانگیزی داشتند. این رقابت میتوانست بین 4 تیم باشد، چون تراکتور و سپاهان هم خیلی هزینه کرده بودند. بدونشک اگر از لحاظ تکنولوژی لیگمان را بهروز کرده بودیم خیلی از اتفاقات حاشیهای را در آن نمیدیدیم. اما متاسفانه نبود این امکانات باعثشده فضای بدی بر فوتبالمان حاکم شود؛ فضایی که افراد زیادی را از فوتبال کشورمان دلزده میکند.
کمبودهای لیگ را بیشتر در کدام بخش دیدید؟
اگر بخواهیم از کمبودها صحبت و لیگمان را با لیگهای معتبر اروپا و حتی آسیا مقایسه کنیم، بهنظر از لحاظ ارائه فوتبال مدرن و بهروز عقب هستیم. درحقیقت غیر از پرسپولیس و دو، سه تیم دیگر بقیه تیمها فوتبال سنتی ارائه دادهاند. درواقع سبک و فلسفه برخی تیمها برای دورنمای فوتبال ایران اصلا خوب نیست و فاصلهمان را با تیمهای قدر آسیا بیشتر میکند.
منظورتان این است که فلسفه برخی مربیان منسوخ شده است؟
تعداد زیادی از تیمهای لیگ هستند که فلسفه فوتبالی با کمترین پاس، کنترل حملات حریف، استفاده از ضربات ایستگاهی و اشتباهات حریف برای رسیدن به گل و... را ارائه میدهند. این سبک بخشی از فوتبال است و این تیمها حتی شاید روی ضربه شروع مجدد بازی و اوت دستیها هم برنامهریزی دقیقی داشته باشند اما این مدل بازی به پیشرفت تیمی و فردی کمک نمیکند و مطمئن باشید برای آینده فوتبال ایران هم خوب نیست. در جام ملتها دیدیم خیلی از تیمهایی که انتظارش را نداشتیم چه فوتبال خوب و مدرنی را ارائه میدادند اما اگر قرار باشد خیلی از تیمهای لیگ برتریمان بخواهند این فلسفهای را که اشاره داشتیم همچنان در برنامههای خود داشته باشند به تیم ملی فوتبالمان هیچ کمکی نخواهد شد، برعکس فاصلهمان با تیمهای قدر آسیا همچنان بیشتر خواهد شد.
از لحاظ سختافزاری و نرمافزاری آیا پیشرفتی داشتهایم؟
شاید امکانات ورزشگاهها بهتر شده باشد و تیمها دیگر دغدغه زمین مناسب نداشته باشند اما باید بپذیریم از لحاظ تکنولوژی قابلمقایسه با کشورهای قدرتمند آسیایی نیستیم. هرسال است که برای آوردن دستگاههای تکنولوژی برای کمک به قضاوت بهتر داوران فقط وعده داده میشود و هرسال بیشتر از نداشتن این امکانات ضربه خوردهایم. این فصل هم که همه شاهد بودیم عین 30 هفته لیگ با اعتراض، بیانیه و مصاحبههای تند و... همراه بود.
به نظرتان آیا تیمی بود که بیشترین سود را از داوری ببرد؟
قبل از هر چیز باید بگویم وقتی قرار است چگونگی موفقیت و قهرمانی یک تیم را آنالیز کنید، صرفا نمیتوانید همهچیز را به داوری ربط دهید و این حرف را افرادی میزنند که خودشان سابقه سالها بازی و بعضا مربیگری را در کارنامه فوتبالیشان دارند. اشتباهات داوری بهخاطر نبود تکنولوژی برای همه تیمها بوده است. هر تیمی اگر مدعی است بیشترین ضربه را از داوریها خورده اطمینان داشته باشید که همان اندازه هم سود برده است. درواقع اشتباهات داوری برای همه تیمها بوده و نباید به مطرح کردن یکسری حرفهای بیاساس قهرمانی یک تیم را زیرسوال برد. پرسپولیس بدونتردید بهترین فوتبال را در لیگ ارائه داد. این را من نمیگویم بلکه آمار حفظ توپ، ایجاد موقعیت و تعداد پاس این تیم درطول فصل میگوید. شک نکنید پرسپولیس همه شایستگیهای لازم را برای قهرمانی داشت و اگر فردی غیر از این میگوید صداقت در گفتارش نداشته است.
به نظرتان پرسپولیس باید با اوسمار ادامه دهد یا به فکر استخدام مربی بهتری برای لیگ نخبگان آسیا باشد؟
بدونتردید اوسمار در پرسپولیس عملکردی عالی داشت. او غیر از اینکه مسیر یحیی گلمحمدی را در پرسپولیس ادامه داد، بلکه سبکی مدرن را از او در تیمش دیدیم؛ سبکی که کمک زیادی به پرسپولیس کرد تا بازی دلچسبتری ارائه دهد و موقعیتهای زیادی را روی دروازه حریفانش خلق کند. پرسپولیس در نیم فصل دوم از لحاظ آرامش تیمی هم شرایط بهتری داشت و سعی کرد بدون پرداختن به مسائل حاشیهای راهش را تا پایان ادامه دهد. در چنین شرایطی اصلا منطقی نیست که پرسپولیس بخواهد با سرمربی دیگری مسیرش را ادامه دهد. وقتی روند حرکتی تیم تا این حد مثبت بوده دلیلی وجود ندارد که به مربی دیگری فکر شود. اما مساله مهمی که خواستم اشاره کنم حرکت زیبای اوسمار بعد از قهرمانی تیمش بود. او پیراهنی را بر تن کرد که عکس یحیی درکنار خودش در آن دیده میشد. او درواقع خواست از همکارش- که بدونشک در این قهرمانی نقش مهمی داشت- قدردانی کند و با این کارش نشان داد فردی قدرشناس و بسیار قابلاحترام است. چه خوب است که اینچنین رفتارهایی را بیشتر در فوتبال ببینیم و لذت ببریم.