سعید نورمحمدی، عضو شورای مرکزی حزب اصلاحطلب ندای ایرانیان در مصاحبهای با «فرهیختگان» به بیان برنامههای این حزب اصلاحطلب برای انتخابات شورای شهر تهران پرداخت. متن این گفتوگو از نظر شما میگذرد.
اولین بحث این است که برای شورای شهر سال آینده حزب ندای ایرانیان بهصورت مستقل قرار است کاندیدا معرفی کند یا در ائتلاف با سایر احزاب اصلاحطلب لیست واحد خواهد داشت؟
درحالحاضر حزب ندای ایرانیان در جلسات نهاد اجماعساز اصلاحطلبان شرکت میکند و در ائتلاف با احزاب عضو این نهاد قرار است وارد انتخابات شود، اما دغدغههایی داریم که این دغدغهها را خدمت دوستان نهاد اجماعساز و سایر اعضای اصلاحطلب اعلام کردیم؛ از جمله مهمترین دغدغه ما درمورد انتخابات شورای شهر گذشته مساله جوانان و حضور آنها در لیستهای انتخاباتی است و مهمتر از آن دموکراتیک و شفافبودن نحوه انتخاب افراد است. این دو مساله را بهصورت جدی پیگیری میکنیم ولی اگر قرار باشد این دو دغدغه در نهاد اجماعساز لحاظ نشود ممکن است تصمیمات دیگری بگیریم.
نهاد اجماعساز اصلاحطلبان در این چند وقت خیلی مورد نقد نسل جدید و جوان اصلاحات قرار میگیرند، با این توصیفات فکر میکنید چقدر احتمال جوانگرایی وجود دارد؟
مساله و نقدی که ما وارد میکنیم موضوع جوانگرایی نیست، بهعنوان یک حزب مساله جوانگرایی را هم مطرح میکنیم ولی نقد اصلی که هم آقای جلاییپور و هم حزب ندا و هم چند حزب دیگر دارند، مساله شفافنبودن در سازوکار انتخاب افراد حقیقی در این نهادهای اجماعساز است. ما باید یک سازوکار شفاف و دموکراتیک داشته باشیم. این مساله لازمه مدرنشدن نظام سیاسی در همه ابعاد است. در فضای سیاسی ما زمانی که بحث تصمیمگیری مطرح میشود به یکی از قدیمیترین و عقبماندهترین شیوهها، سازوکاری را برای انتخاب نهاد بالادستی طراحی میکنیم. این فقط درباره اصلاحطلبان صدق نمیکند، بلکه درباره اصولگرایان هم همینطور است. جوانان اصولگرا ممکن است ملاحظه داشته باشند و این حرفها را بیان نکنند، ولی طبیعتا نسل دوم اصلاحطلبان قدری شفافتر و صریحتر میتواند این مساله را بیان کند. مساله اصلی دموکراتیکنبودن سازوکار است. دموکراسی فقط برای روز انتخابات نیست که مردم رای بدهند. یکسری سازوکارها هم باید دموکراتیک شود از جمله جریانات سیاسی و احزاب باید سازوکار داخلی خود را دموکراتیک کنند. نمیشود حزبی بگوید من دنبال دموکراسی هستم، اما وقتی سازوکار داخلی آن را نگاه میکنید بیشتر از اینکه متکی بر مردمسالاری باشد متکی بر ریشسفیدی است. این درباره جریان سیاسی هم صدق میکند. یک جریان سیاسی مدعی این است که میخواهم مردمسالاری را در کشور نهادینه کنم، اما خود وقتی میخواهد انتخاب کند زدوبند و منافع شخصی و حزبی و... بر سازوکار دموکراتیک غلبه دارد. نقد اصلی که همه دوستان دارند این است. باید تلاش کنیم درقالب ساختار اصلاحطلبان این ایراد را رفع کنیم.
حزب ندا برنامهای برای حکمرانی شهری دارد مانند برخی احزاب اصلاحطلب همچون کارگزاران سازندگی که فراخوان جمعآوری ایده برای مدیریت شهری در سایت خود دادهاند؟
برنامه ما درباره اداره شهر ذیل انتخابات ریاستجمهوری تعریف میشود. ما دنبال این هستیم که همه امور داخل شهر به شهرداریها واگذار شود حتی نیروهای انتظامی! این برنامه درحالحاضر ذیل برنامه ریاستجمهوری درحال تدوین است و بخشی از برنامه کلان حزب برای انتخابات سال آینده است.
از حزب شما چهرههایی قصد کاندیداتوری دارند؟
حزب فراخوان داده و از همه اعضا خواسته ثبتنام کنند. درواقع تمام افرادی که حوزه تخصص شهری دارند و عضو حزب هستند را موظف کردیم ثبتنام کنند.
میتوانید مثال بزنید؟
به فردی تکلیف نکردیم. حزب 18 هزار عضو دارد و نمیتوانم یکی دو نفر را نام ببرم. از اعضای سابق که در شورای شهر حضور دارند خواستیم با توجه به سرمایه اجتماعیای که دارند و با توجه به اینکه اعتقاد داریم عملکرد آنها خوب بود، مجدد ثبتنام کنند. از اعضای فعلی شورای شهر هم که عملکرد خوبی داشتند نیز خواستیم دوباره ثبتنام کنند. مثلا صبوری نایبرئیس شورای شهر شیراز، مزروعی سخنگوی شورای شهر اصفهان، فراهانی عضو شورای شهر تهران، فرهام زاهد عضو شورای شهر رشت و...